In de rubriek 'Kantoor in beeld' neemt journalist en branchekenner Dick Spelt je mee naar de werkplek van CFD-leden. Hier laat hij hen aan het woord over hun passie, bedrijfsvoering en overige activiteiten waarmee men in de dagelijkse adviespraktijk in aanraking komt. 

 

Deze editie neemt Dick je mee naar Ellie Meeuwisz, collega te Zetten en eigenaar van het gelijknamige assurantiekantoor.

 

 

 

‘Ik hoop op een buitenlandse verzekeraar om de boel eens goed op te schudden’

 

Wat assurantieadviseur Ellie Meeuwisz uit Zetten betreft hoeft CFD zich niet in te houden in haar rol van luis in de pels van de verzekeraars. “ Ik constateer de laatste decennia steeds meer tegenstrijdigheden bij onze verzekeraars. Als tussenpersonen worden wij zo nu en dan de hemel in geprezen hoe belangrijk wij als schakel tussen maatschappij en klant zijn, maar ondertussen geven ze je het gevoel als kleine partij alleen maar een kostenpost te zijn. Hun daden zijn niet in overeenstemming met hun woorden. Als iemand je een aai over de bol geeft en vervolgens een schop tegen de schenen dan komt die aai toch minder goed over .”

 

“Eigenlijk handelen verzekeraars op dezelfde manier als de grootste bierbrouwer van Nederland, zegt zij. “Zij verkopen het bier aan de supermarkten onder de inkoopprijs die voor de horeca wordt gehanteerd. Verzekeraars doen dit op hun eigen manier via volmachten, websites en direct writing. Zij doen dit zodanig dat ik mij behoorlijk ‘gepiepeld’ voel. Ik denk dat dit alleen op te lossen is door een nieuwe sterke partij op de Nederlandse markt. Stiekem hoop ik daarom op de komst van een goede buitenlandse verzekeraar die in staat is de boel eens goed op te schudden. Het is niet juist als in een markt een paar partijen het heft helemaal in handen hebben. Ze zijn dan oppermachtig en dat weten zij heel goed. Je leest tegenwoordig veel over de onverzekerbaarheid van risico’s en dat heeft daar alles mee te maken. Sommige procedures zitten muurvast. Ik doe op dit moment zaken met drie serviceproviders met volmachten. Je merkt dan dat zelfs zij niet de power hebben om hun eigen koers te varen. Je krijgt of geen premies te horen of premies die drie keer zo hoog zijn. Als een verzekeraar het via de volmacht voor 50 euro kan regelen en via mij voor 150 euro dan kom ik bij mijn klanten echt niet meer binnen.”

 

“Ik zit nu bij een klant met een  premieomzet op jaarbasis van 40.000 euro. Voor een groot kantoor zijn dat misschien peanuts maar voor mij is dat een grote jongen. Een klant van het type dat ik elke week wel wil binnenhalen. Als ik hiervoor een offerte vraag en ik leg het verzoek met huidige pakket bij een serviceprovider zeggen zij dat het huidige pakket helemaal niet kan kloppen. Die mensen hebben nu een AVB-premie van 143 euro per kwartaal via volmacht, één verzekeraar kwam met een premie van 9.800 euro per jaar aanzetten en de tweede wilde zelfs niet offreren in dit geval. Leg mij dan maar eens uit, hoe dit zit?”

 

Boomkwekerij als klant

 

Ondanks deze problemen is het voor het kleinere intermediair nog steeds mogelijk om een groot bedrijf in je bestand te hebben en ook nog op een adequate manier te bedienen, vindt Meeuwisz. Ik ben er trots op dat ik een van de grootste boomkwekerijen van Europa in mijn portefeuille heb. Dit bewijst dat er veel mogelijk is, als je gewoon je werk goed doet. Het contact kwam simpel tot stand: gewoon een appje met de vraag of ik de portefeuille eens door wilde lichten. Daarna kreeg ik opnieuw een appje van een bedrijf dat toeleverancier van de kwekerij was met dezelfde vraag. Als je zorgvuldig adviseert komen de bedrijven soms vanzelf op je af.” De positieve commentaren van klanten zijn een geweldige aanjager voor je bedrijf, aldus Meeuwisz. Haar website die mij overigens opviel door helderheid, overzicht en strak taalgebruik, speelt daarbij een rol, zegt ze.

 

Eénpitter

 

Ellie Meeuwisz heeft een achtergrond in de horeca. Eind 2006 begon zij haar eigen assurantiekantoor in Dodewaard. “Ik ben begonnen met klant één en vervolgens klant twee. Dat was toen best wel een waagstuk. In Dodewaard waren op dat moment maar liefst vijf assurantiekantoren, en dat in een plaats met zo’n 4.500 inwoners. Maar toen bleek dat je in deze tijd, leve internet, toch echt wel je plek kunt vinden. Ik heb nu klanten in de hele regio. Utrecht, Nijmegen, Kaatsheuvel, Geldermalsen, Boxmeer, ik bestrijk nu een hele regio en ben niet meer van één plek afhankelijk. Dat is maar goed ook want in Dodewaard is op dit moment geen enkel assurantiekantoor meer over. Die zijn allemaal gestopt.”

Ze was toen éénpitter en is dat nog steeds. “Dat heeft nadelen. Als ik er niet ben, is er alleen maar de mechanische secretaresse die de vragen noteert. Maar het heeft ook voordelen: klanten hoeven nooit tweemaal hun verhaal te doen omdat zij eerst mijnheer Jansen aan de lijn hebben gehad en de tweede keer mijnheer De Vries.

 

Hart bij de ondernemer

 

Meeuwisz heeft klanten in diverse sectoren. Zij adviseert onder andere horecabedrijven, boomkwekers, toeleveringsbedrijven, garages, schadeherstelbedrijven, journalisten en tekstbureaus, schoonmaakbedrijven, rietdekkers, bedrijven in de sector grond, weg en waterbouw, en een onderneming die koelcellen plaatst. “Er is heel veel variatie in mijn klantenbestand, maar dat vind ik juist leuk”, zegt ze. “Ik kom uit een ondernemersfamilie en mijn hart ligt daar ook. Ik ken de in’s en out’s van dat werk. De schone schijn van het rijden in een dikke bak, maar ook de zwaarte als je je op zondagmiddag nog in de administratie moet verdiepen of een offerte moet maken. Het is niet toevallig dat het aandeel van de ondernemers in mijn portefeuille 45 procent is.”

 

Ingewikkelde relatie

 

De relatie met een klant is vrij ingewikkeld, vindt zij. “Enerzijds  doe je alles op basis van vertrouwen, anderzijds moet alles bewezen en opgeslagen worden.  Je moet altijd waar voor je geld leveren. Aandacht en vertrouwen zijn essentieel. Goed contact ook. Er is maar één klant die mij mevrouw Meeuwisz blijft noemen. Voor de anderen ben ik Ellie. Daarnaast is bereikbaarheid een ontzettend belangrijk aspect. Als ik er niet ben,  probeer ik altijd zo snel mogelijk terug te bellen en als dat niet lukt, meld ik dat steevast. Ik maak er een punt van om dezelfde dag nog terug te bellen. Dat kan om 6 uur of om half zeven zijn, maar ik bel altijd terug.”

 

Mensen kunnen begrafenis niet meer betalen

 

Zoals veel assurantieondernemers kijkt Meeuwisz zo nu en dan verbijsterd naar het ‘gesleutel’ aan de regelgeving in de branche. “Misser nummer één vind ik het provisieverbod en dan met name op uitvaartverzekeringen. Ik verloor helaas op jonge leeftijd mijn partner dus wist al snel dat we niet allemaal honderd worden en dat de kosten van een uitvaart behoorlijk hoog zijn. Dat maakte voor mij dit onderwerp makkelijker bespreekbaar. Jaren terug ging ik werken bij begrafenisverzekeraar EBO, later opgegaan in Monuta. Regelmatig sloot ik uitvaartverzekeringen en dan had ik zomaar drie euro provisie verdiend. Je begrijpt, daar  liep ik echt op binnen, maar niet heus. Nu moet je een factuur neerleggen en dat leidt er toe dat mensen gewoon geen begrafenisverzekering meer gaan afsluiten. Dat gaat in de toekomst tot desastreuze gevolgen leiden, denk ik. Veel mensen kunnen de begrafenis niet meer betalen en dit betekent dat of de gemeente of de familie zal moeten bijspringen. Je ziet nu al crowdfunding op Facebook bij overlijdens van met name jonge mensen. Dat mevrouw Verdegaal dan besluit geen uitvaartverzekering te nemen omdat ze het bangmakerij vind en dit door haar spaarzaamheid zelf kan betalen is geweldig, alleen is dat niet voor iedereen weg gelegd. Helaas gaat vaak met het verkrijgen van een hoog inkomen de realiteitszin verloren.”

 

“Hetzelfde verhaal geldt in principe voor een arbeidsongeschiktheids-verzekering. Veel ondernemers schrikken nu terug voor de kosten en hebben zoiets van: ik ben net begonnen, laat dit maar even. Het gevolg is dat er veel zzp-ers onverzekerd zijn”.

 

Niet voor straf naar bed

 

“Ik snap heel goed dat er problemen en misstanden waren op het gebied van de provisie, zeker bij uitvaartverzekeringen, maar dan is het de meest logische oplossing om die misstanden aan te pakken. Maar men heeft er voor gekozen om in de hele branche de botte bijl te hanteren ook bij de zorgvuldig opererende tussenpersonen. Heel vreemd. Als er één kind een ruit in gooit, stuur je die andere toch ook niet voor straf naar bed.”

 

Tientje per jaar

 

Als de provisietransparantie bij een klant ter sprake komt, wat zelden gebeurt, en meestal in relatie is met de AVP zeg ik altijd: “dat levert mij een tientje per jaar op en als er schade is moet ik er nog voor werken ook. Veel maatregelen zitten voor mij in de categorie onbegrijpelijk. Dat geldt ook voor de dienstenwijzer. Daar heeft nog nooit een van mijn klanten naar gevraagd. Ik heb ook nog nooit gemerkt dat die door één klant is gelezen.

 

AFM

 

“Ik heb trouwens  bij veel van de organisaties in onze branche  het gevoel dat de kosten stijgen maar dat de prestaties niet navenant toenemen. In het begin betaalde ik 35 euro voor een SER-inschrijving en nu 1200 euro voor de AFM.  En ik vraag me wel eens af: wat doen zij daar allemaal voor? Wat heeft bijvoorbeeld de AFM gedaan voor onze groep ondernemers?  Ik zou het niet weten. Het beeld wat over ons is ontstaan is niet realistisch. Het is geen kwestie van bakken geld verdienen en binnen lopen en er niets voor doen. Het is een vak waarbij je als éénpitter nooit ‘op stil‘ staat, altijd klaar staat en onevenredig veel zwaarwegende verplichtingen hebt ten opzichte van andere beroepsgroepen. Daarom denk ik: prima dat er met CFD een luis in de pels zit. Ze moeten wel wakker blijven in Den Haag.”  

 

Voldoening

 

“Dit vak kent veel mooie momenten, zoals het plezier en de voldoening die je krijgt als je klant blij is dat jij een zaak voor haar of hem hebt opgelost. Ontzorgen, bij mensen een last wegnemen. Dat bezorgt mij het meeste genoegen. Daarom heb ik ook vertrouwen in onze toekomst. Ik ben er van overtuigd dat ‘een goed advies in begrijpelijke taal’ heel belangrijk blijft in ons vak”

 

Maatwerk

 

“In een advies kun je maatwerk leveren en daardoor je klant echt helpen. Ik geef het volgende voorbeeld. Ik werd gebeld door een expert. Hij vroeg of ik een bepaalde auto in portefeuille had. Toen ik bevestigend antwoordde, zei hij. Bent u wel goed bij u hoofd? U heeft een auto van 6.000 euro allrisk verzekerd. Ik zei: ik weet hoeveel moeite het die mensen heeft gekost het geld voor die auto bij elkaar te krijgen. Zij willen niets lenen, ze hebben maximale no-claim en zij wilden ook de ruitschade verzekeren. Als je dan verder weet dat het verschil tussen WA Extra en WA Casco maar een paar euro per maand is, waarom zou ik dan voor drie euro per maand  niet het risico wegnemen dat zij geen schade-uitkering krijgen. Ja, als u het zo bekijkt, zei hij. Ja, zo bekijk ik het zeker, zei ik. Ik bedoel maar. De waarde van ons advies zit ‘m vooral in het feit dat wij door maatadvies onze klanten kunnen behoeden voor fouten en dat wij op die manier hun zorgen kunnen wegnemen. En die toegevoegde waarde zie ik niet zo snel verdwijnen”.

 

Dick Spelt